O tym, co wkładamy do koszyczka i jakie znaczenie miał kiedyś chrzan?

W każdym domu skład jednego z najważniejszych punktów świąt Wielkiej Nocy, czyli koszyczka może się nieco różnić. Tradycyjnie jednak wśród produktów przygotowanych do poświęcenia powinny znaleźć się: jajka – symbol rodzącego się życia, baranek – symbol zmartwychwstałego Chrystusa, wędlina – symbol płodności i dostatku, chrzan – symbol siły, ser – symbol zdrowia dla zwierząt hodowlanych, sól – symbol oczyszczenia domostwa od złego oraz istota prawdy, ciasto (babka) – symbol wszechstronnych umiejętności.

Jedną z największych atrakcji świąt wielkanocnych zawsze było w Polsce wielkie obżarstwo. Z uwagi na to, że Wielkanoc następuje po długim poście, wiele było też recept na uwolnienie się od zgagi. Według najstarszych porad należy zjeść na czczo poświęconą laskę chrzanu albo zjeść przed śniadaniem usmażone na maśle pokrzywy.

Dawna tradycja nakazywała rozpocząć śniadanie wielkanocne od podzielenia się malowanym jajkiem wyjętym z koszyczka.

Następnym obowiązkowym elementem przed rozpoczęciem uczty była konieczność spożycia przez każdego z domowników całej laski chrzanu. Zmuszano do tego nawet małe dzieci, tłumacząc im, że dzięki temu przez cały rok nie doświadczą bólu zębów, brzucha kataru ani kaszlu.

Uważano to też za umartwienie, któremu należało poddać się przed obfitym śniadaniem z uwagi na to, że Jezus cierpiący na krzyżu dla odkupienia świata był pojony żółcią i octem.