Święta Bożego Narodzenia - czas bliskości i pojednania

Świąteczny nastrój podkreślają przystrojone różnokolorowymi lampkami ulice, domy i drzewa, barwne wystawy sklepowe, kolorowe choinki. I my staramy się być lepsi, budzi się w nas ta lepsza strona naszego człowieczeństwa. W tym okresie pamiętajmy o ubogich, samotnych, skrzywdzonych przez los. Warto też pamiętać, że święta to nie tylko prezenty czy choinka, ale przede wszystkim bycie razem w rodzinie. Przy wigilijnym stole zazwyczaj spotyka się porozjeżdżana po kraju i świecie rodzina. Czasami jest to jedyna okazja na spotkanie wszystkich najbliższych osób w jednym gronie, w tym samym czasie. Święta Bożego Narodzenia to szczególny czas nie tylko na spotkania rodzinne. Dla wielu osób narodziny Zbawiciela to nowe nadzieje i postanowienia życiowe. Jest zwyczaj związany ze Świętami Bożego Narodzenia, który ocalił już wiele małżeństw, rodzinnych więzi i przyjaźni. Tradycja ta istnieje w naszej kulturze od wieków, a jednak wiele osób nie zwraca w tym sensie większej uwagi. Zwyczaj jakże prosty, piękny i potrzebny: dzielenie się opłatkiem. Nie uciekajmy od najbliższych w ten czas wigilijny, nie marnujmy szansy na spotkanie i pojednanie. Życie jest takie krótkie i nie wiadomo, kiedy się zakończy. Przecież święta to czas wybaczania... czas, w którym milkną wszelkie spory...

Świąteczne zwyczaje w Polsce są bardzo ważne, pielęgnowane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wigilia wraz z swoimi obrządkami z pewnością należy do najpopularniejszych z nich. Jednak oprócz wolnego miejsca przy stole, czy łamania się opłatkiem istnieje wiele innych, mniej znanych zwyczajów bożonarodzeniowych, które są kultywowane i pielęgnowane w różnych miejscach Polski. Wiele rodzin w Polsce wieczerzę rozpoczyna dopiero po ukazaniu się na niebie pierwszej gwiazdy. Na Mazurach oraz Warmii nadal praktykuje się zwyczaj wyciągania słomek spod obrusa. Według tej tradycji pod obrus kładziono słomki, które po wieczerzy biesiadnicy wyciągali. Osoba, która wyciągnie słomkę prostą będzie wieść życie proste i pozbawione niebezpieczeństw. Jeżeli słomka będzie przekrzywiona, wróży to życie kręte i nie łatwe. Według bożonarodzeniowej tradycji, kolacja wigilijna rozpoczyna się wraz z pojawieniem się na niebie pierwszej gwiazdki. Wypatrywanie jej jest symbolicznym nawiązaniem do Gwiazdy betlejemskiej, która zwiastowała narodziny Jezusa. Wspólna modlitwa, to dla wielu bardzo ważny element Wigilii. Kolację 24-ego grudnia rozpoczyna wspólna modlitwa oraz odczytanie fragmentu Ewangelii Łukasza w części dotyczącej narodzin Jezusa.

Jedną z najważniejszych, bożonarodzeniowych tradycji jest przygotowanie dwunastu potraw, które powinny znaleźć się na stole wigilijnym. Zwyczaj odnosi się do dwunastu apostołów, którzy wraz z Jezusem spożywali jego ostatnią wieczerzę. Lista dań różni się w zależności od regionu. Na Warmii Mazurach wigilijne potrawy są przygotowywane według tradycyjnych receptur z naturalnych składników: darów lasów (dziczyzna, grzyby, owoce leśne), jezior (ryby), dostępnych upraw (ziemniaki, kapusta, zboża) oraz ziół. Na warmińsko-mazurskim wigilijnym stole najpopularniejszymi zupami są: barszcz czerwony, zupa owocowa, grzybowa i rybna. Bez ryby nie ma wigilii, a jak ryby, to tylko z mazurskich jezior. Karp, najpopularniejsza wigilijna ryba w Polsce, także na Warmii i Mazurach, podawana jest w galarecie, śmietanie lub smażona. Pierogi z kapustą i grzybami, okraszone zeszkloną cebulką, w towarzystwie gorącego czerwonego barszczu to tradycyjne polskie danie wigilijne. Sekretem udanych pierogów jest nie tylko dobre ciasto, ale także farsz przygotowany z kapusty i grzybów. Najlepiej zrobić go z wysokiej jakości kiszonej kapusty oraz własnoręcznie zebranych i ususzonych leśnych grzybów.